Ενέργεια και περιβάλλον – Πολιτικές και εξελίξεις (κυκλική οικονομία)

Abstract

Η σπατάλη και η απώλεια τροφίμων συνιστά ένα κρίσιμο και πολυσύνθετο ζήτημα με σημαντικές επιπτώσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο, επηρεάζοντας κάθε στάδιο της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, από την παραγωγή έως την κατανάλωση. Κάθε χρόνο, σε παγκόσμιο επίπεδο, η σπατάλη τροφίμων αγγίζει το κόστος των 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (FAO, 2011), ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περίπου 88 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων απορρίπτονται ετησίως, παράγοντας σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ο περιορισμός της σπατάλης τροφίμων δεν αποτελεί μόνο περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά συνδέεται άμεσα με την επισιτιστική ασφάλεια, τη βελτίωση της διατροφής, τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την εξοικονόμηση πολύτιμων πόρων όπως το νερό και η γη. Η μείωση της σπατάλης μπορεί, επίσης, να ενισχύσει την παραγωγικότητα, να βελτιώσει την οικονομική ανάπτυξη και να διασφαλίσει δίκαιες αποδόσεις για τους παραγωγούς. Στόχος της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η παρουσίαση του φαινομένου της σπατάλης τροφίμων, η ανάλυση των αιτιών εμφάνισής του, αλλά και η αναφορά στους στόχους για την αποτελεσματική αντιμετώπισή του.