Αυτοματισμός και τεχνητή νοημοσύνη στον εσωτερικό έλεγχο

Abstract

Σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της υιοθέτησης λύσεων αυτοματισμού και τεχνητής νοημοσύνης στα Συστήματα Εσωτερικού Ελέγχου επιχειρήσεων και δημόσιων οργανισμών. Η δομή του συστήματος αποτελείται από τρεις γραμμές άμυνας, τις επιχειρησιακές λειτουργίες για την παραγωγή των αγαθών και την παροχή υπηρεσιών, τη διαχείριση των κινδύνων και τον έλεγχο. Η κείμενη νομοθεσία αναφορικά με την τεχνητή νοημοσύνη κατευθύνεται πρωτίστως από τον σχετικό Κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και τους κανόνες που τίθενται από αυτήν αλλά και δημιουργούνται στις χώρες μέλη αναφορικά με την ανάπτυξη και τη διάθεση συστημάτων που την υιοθετούν. Παράλληλα, τα διεθνή ινστιτούτα ελεγκτών δημιουργούν πρότυπα που ενσωματώνονται σταδιακά στη νομολογία των χωρών μελών προκειμένου να διασφαλίσουν ενιαία και καθολική εφαρμογή. Αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί και συστήματα τεχνητής νοημοσύνης υιοθετούνται και εφαρμόζονται στο σύνολο των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων, καθιστώντας την υλοποίηση, τη χρήση και τον έλεγχο τους επιβεβλημένα. Για το σκοπό αυτό, προσδιορίζονται και επιμετρούνται οι κίνδυνοι από την εφαρμογή σχετικών μηχανισμών και αξιολογείται ο τρόπος ανάπτυξής και «εκπαίδευσής» τους βάσει της αξιοπιστίας των δεδομένων και της μεθοδολογίας που χρησιμοποιούνται. Οι υλοποιήσεις περιλαμβάνουν λύσεις για την αυτοματοποίηση και τη βελτίωση της ποιότητας της γραμμής παραγωγής (π.χ. ρομποτικά συστήματα, αυτοματοποιημένα κέντρα εξυπηρέτησης πελατών), την παρακολούθηση των κινδύνων, τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις, αποτρεπτικούς μηχανισμούς σε συστήματα ηλεκτρονικής τραπεζικής, ανάλυσης συναλλαγών με τεχνικές data analytics, την αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας πελατών, την εγκριτική διαδικασία δανείων καθώς και πιο προηγμένων εφαρμογών που χρησιμοποιούν μηχανική μάθηση και επεξεργασία φυσικής γλώσσας. Δεδομένου ότι η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί μία πραγματικότητα, έχοντας εισβάλει και βελτιώσει σημαντικά την καθημερινότητα της ανθρώπινης δραστηριότητας, η ηθική διάσταση σχετικά με την αυτοματοποιημένη λήψη αποφάσεων από ένα πληροφοριακό σύστημα που την υιοθετεί αποτελεί σημείο προβληματισμού. Παρότι, ενισχύει σημαντικά την εν λόγω διαδικασία και επεκτείνει τις δυνατότητες της ανθρώπινης νοημοσύνης, δεν πρέπει και δεν θα οδηγήσει στην αντικατάστασή της.