Έξυπνες γειτονιές : η περίπτωση μιας συνοικίας στη Θεσσαλονίκη

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία πραγματοποιείται μία ανάλυση της έννοιας και του όρου «έξυπνες γειτονιές». Η εργασία θέτει σε εφαρμογή μία ιστορική αναδρομή της δημιουργίας των πόλεων, μέσω της οποίας φανερώνεται ότι η ετερογένεια αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των αστικών τόπων και της αστικής ζωής. Επιπλέον, υποδεικνύεται ότι με βάση το σχεδιασμό και το εκάστοτε νομοθετικό και οργανωτικό πλαίσιο ο χώρος διαμορφώνεται και η αστική ανάπτυξη καθορίζεται. Αναπόσπαστο μέρος αυτής της ανάπτυξης αποτελεί η δημιουργία ορισμένων προκλήσεων που χρίζουν άμεση αντιμετώπιση. Προκειμένου τα εν λόγω προβλήματα να αντικρουστούν, τα τελευταία χρόνια προηγμένες τεχνολογικές λύσεις έχουν ανέλθει στο προσκήνιο. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός των πόλεων αποτελεί πλέον γεγονός, με νέες έννοιες και όρους να αποκτούν δημοτικότητα. Εξ αυτών δημοφιλέστερος αποτελεί ο όρος που περιγράφει εν λόγω πόλεις ως «έξυπνες». Διασπώντας τα συνθετικά μέρη που απαρτίζουν μία «έξυπνη πόλη» γίνεται αντιληπτό πως η «έξυπνη γειτονία» αποτελεί τη μικρότερη υποπεριοχή στο σχεδιασμό. Μέσα από την εργασία, γνωστοποιείται ότι οι «έξυπνες γειτονιές» εκμεταλλεύονται τις τεχνικές και τις μεθόδους ανάπτυξης των «έξυπνων πόλεων» υπό μία μεγαλύτερη κλίμακα σχεδιασμού και κατά αυτόν τον τρόπο συνθέτουν μία μικρογραφία τους. Πέρα από τη θεωρητική ανάλυση των παραπάνω όρων, η παρούσα διπλωματική εστιάζει σε μία μελέτη περίπτωσης όπου ένα παραδοσιακό σύμπλεγμα γειτονιών μετασχηματίζεται υπό το γνώμονα της τεχνολογίας.