An insight into the new EEXI/CII regulations under a critical evaluation of their current/future limitations followed by the development of a practical model for CII monitoring

Abstract

Η εφαρμογή των πρόσφατων EEXI (τεχνικών) και CII (επιχειρησιακών) μέτρων του IMO, με στόχο τις μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050, ανάγκασαν μεγάλο αριθμό πλοίων να υιοθετήσουν διαφορετικές τεχνολογίες εξοικονόμησης ενέργειας και περιορισμού της ισχύος, κυρίως μέσω των τεχνολογιών EPL και ShaPoLi, για τη συμμόρφωση με τους νέους κανονισμούς. Ταυτόχρονα, όπως αποκαλύπτει αυτή η μελέτη, ο αντίκτυπος των κανονισμών στον παγκόσμιο στόλο είναι ήδη εμφανής τόσο στη δραστηριότητα των αγοραπωλησιών παλαιών και νεότευκτων πλοίων, καθώς επίσης και στη σχέση πλοιοκτήτη-ναυλωτή που πλέον πρέπει να επαναπροσδιοριστεί. Επίσης, η τρέχουσα έλλειψη εναλλακτικών καυσίμων ως καταληκτική λύση για το πρόβλημα των εκπομπών CO2 προκαλεί όλους τους ενδιαφερόμενους να επενδύσουν από κοινού σε πιο «διαφανή» διαχείριση των πλοίων. Τέλος, τα ευρήματα αυτής της έρευνας σε συνδυασμό με το πρωτότυπο μοντέλο υπολογισμού και πρόβλεψης του CII που αναπτύχθηκε, όταν αυτό τροφοδοτείται με δεδομένα αισθητήρων υψηλής συχνότητας για ένα έτος, ενδεικνύει ότι κάποια αναθεώρηση μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βελτίωση της τρέχουσας μορφής του κανονισμού.