Στάσεις και αντιλήψεις νηπιαγωγών για την αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων και κινδύνων στα νηπιαγωγεία

Abstract

Αναντίλεκτα, μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του Covid-19, ένας μεγάλος όγκος διεθνών μελετών που διερεύνησε τη διαχείρισή αυτής της κρίσης από τα σχολεία έχει κάνει την εμφάνισή. Ωστόσο, σε ένα σχολικό περιβάλλον, οι κρίσεις δεν αφορούν μονάχα ζητήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Οι κίνδυνοι και οι κρίσεις μπορούν να αφορούν τραυματισμούς μαθητών, προβλήματα στον κτηριακό εξοπλισμό, συγκρούσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών, φαινόμενα βίας και σχολικού εκφοβισμού, παραβατικότητα, κ.ά. Επομένως, έρευνες ενός ευρύτερου συνόλου κρίσεων που προκύπτουν μέσα στο σχολικό πλαίσιο και η ικανότητα των εκπαιδευτικών να διαχειριστούν αποτελεσματικά τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις αποτελούν αδήριτη ανάγκη, διότι βάσει των θεωριών πλήθος ερευνητών φαίνεται να αναγνωρίζει τη σημασία της διαχείρισης κρίσεων και τα ερευνητικά τους πορίσματα αποδεικνύουν ότι υπάρχουν τεχνικές που συμβάλλουν στην έγκαιρη αντιμετώπισή τους. Έχοντας αυτά υπ’ όψιν, σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των στάσεων και των αντιλήψεων των νηπιαγωγών επί ζητημάτων που άπτονται της αποτελεσματικής διαχείρισης κρίσεων και κινδύνων στα νηπιαγωγεία. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 287 εν ενεργεία νηπιαγωγοί της χώρας μας. Το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε για τη διεκπεραίωση της έρευνας περιείχε ερωτήσεις ανοιχτού και κλειστού τύπου και κατασκευάστηκε στηριζόμενο στη μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με τη χρήση του στατιστικού λογισμικού IBM SPSS Statistics 23. Τα ευρήματα δίνουν κρίσιμα στοιχεία αναφορικά με τις στάσεις των νηπιαγωγών, καθώς οι νηπιαγωγοί πιστεύουν ότι είναι ικανοί να διαχειριστούν τόσο αποτελεσματικά μία ενδεχόμενη κρίση ή έναν κίνδυνο όσο είχαν διαχειριστεί και στο παρελθόν παρόμοιες καταστάσεις. Επιπλέον, ενώ αναμενόταν ότι λόγω εμπειρίας οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νηπιαγωγοί θα θεωρούν τον εαυτό τους έτοιμο και ικανό να διαχειριστεί μία κρίση, αποδείχθηκε ότι εκπαιδευτικοί με πολύ λιγότερα έτη προϋπηρεσίας έκριναν τον εαυτό τους ικανότερο. Οι προϊστάμενοι/-ες ή διευθυντές/-ντριες των νηπιαγωγείων, επίσης, δεν θεωρούν αρκετά ικανό τον εαυτό τους να αντιμετωπίσουν μία τέτοια συνθήκη, ενώ σχολεία σε αστικές περιοχές φαίνεται ότι δεν διαθέτουν αρκετούς πόρους διαχείρισης κρίσεων.