Ενεργειακή φτώχεια, ενεργειακή δημοκρατία, ενεργειακές κοινότητες. Μελέτες περιπτώσεων χωρών : Ελλάδα, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία

Abstract

Πάνω από 50.000.000 νοικοκυριά στην Ευρωπαϊκή Ένωση βιώνουν το φαινόμενο της ενεργειακής φτώχειας, έχουν δηλαδή ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση σε βασικές ενεργειακές υπηρεσίες όπως ηλεκτρική ενέργεια, θέρμανση, ψύξη. Η επικρατέστερη προσέγγιση για τον ορισμό της ενεργειακής φτώχειας είναι αυτή του Ηνωμένου Βασιλείου, σύμφωνα με την οποία, ένα νοικοκυριό θεωρείται φτωχό σε καύσιμα εάν πρόκειται να δαπανήσει περισσότερο από το 10% του εισοδήματός του για ενέργεια. Οι ενεργειακοί συνεταιρισμοί διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη και αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Προάγουν την ενεργειακή δημοκρατία μέσω συλλογικών διαδικασιών και του τρόπου οργάνωσής τους και παρέχουν ενέργεια στα μέλη της κοινότητας. Η παραγωγή και η προώθηση της χρήσης ενέργειας από ΑΠΕ σε τοπικό επίπεδο (ηλεκτρισμός, θερμική ή ψυκτική ενέργεια) μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Τα μέλη των ενεργειακών κοινοτήτων είναι σε θέση να καλύψουν μόνοι τους τις ενεργειακές τους ανάγκες, να καταπολεμήσουν την ενεργειακή φτώχεια και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας χωρίς να περιμένουν από το κράτος ή τους ιδιώτες επενδυτές να το κάνουν γι' αυτούς. Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να εξετάσουμε την κατάσταση της ενεργειακής φτώχειας και των ενεργειακών κοινοτήτων σε έξι Ευρωπαϊκές χώρες, την Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Πορτογαλία και την Ιρλανδία.