Διοικητικές αποφάσεις και κίνητρα για την διαχείριση κερδών – Μέθοδοι εντοπισμού : θεωρητική και εμπειρική ανάλυση

Abstract

Οι βασικές παράμετροι, οι οποίες χρησιμοποιούνται από τις εταιρείες που επιθυμούν να επιδείξουν πλασματική αύξηση κερδών σχετίζονται με δύο κατηγορίες κινήτρων. Αρχικά, υπάρχει το κίνητρο της προσωπικής ασφάλειας και αύξηση αυτής της ασφάλειας και σε δεύτερο βαθμό η εξασφάλιση μιας εικόνας της εταιρείας που η παρουσίαση των κερδών της θα την ωφελήσει στο έπακρο. Οι οικονομικές καταστάσεις των εταιρειών ενσωματώνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι ο ενοποιημένος ισολογισμός, η ενοποιημένη κατάσταση των αποτελεσμάτων χρήσης, η ενοποιημένη κατάσταση των πηγών αλλά και της χρήσης κεφαλαίων, η ενοποιημένη κατάσταση των λειτουργικών ταμειακών ροών, η έκθεση του Διοικητικού Συμβουλίου που παρουσιάζεται στους μετόχους και οι λογιστικές πρακτικές για όλες τις παραπάνω καταστάσεις. Στην παρούσα μελέτη ερευνάται ο τρόπος με τον οποίο συνδέεται η διαχείριση κερδών με τους δείκτες της ανάπτυξης, μόχλευσης, κερδοφορίας, ρευστότητας και μεγέθους πριν και μετά την οικονομική κρίση του 2010. Για το σκοπό αυτό διενεργήθηκε μια ποσοτική, περιγραφική έρευνα συσχέτισης με χρήση δευτερογενών διαχρονικών δεδομένων, βάσει των οποίων μετρήθηκαν οι παραπάνω δείκτες για 33 εταιρείες που λειτουργούσαν την περίοδο 2005-2018 και είχαν περισσότερες από 4.000.000 καθαρές πωλήσεις το έτος 2018. Οι μετρήσεις έγιναν για το διάστημα 2005-2010 και 2011-2018. Η γενικότερη εκτίμηση από την χρονική εξέλιξη των δεικτών που μελετήθηκαν είναι ότι η οικονομική κρίση επηρέασε αρνητικά την κερδοφορία, την ανάπτυξη, την ρευστότητα, το μέγεθος και τα διακριτικά δεδουλευμένα ενώ θετικά την μόχλευση. Μετά την οικονομική κρίση η κερδοφορία, η ανάπτυξη, το μέγεθος και η μόχλευση φαίνεται να ανακάμπτουν, κάτι που δεν συνέβη για την διαχείριση των κερδών που εμφανίζει διακυμάνσεις και την ρευστότητα που έχει σταθερά πτωτική πορεία.