Οι υπερσύνδεσμοι και τα δίκτυα peer-to-peer στο δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να μελετήσει ζητήματα σχετικά με την ευθύνη του χρήστη υπερσυνδέσμου και του διαχειριστή δικτύων P2P, αλλά και λοιπά παρεμφερή ζητήματα, όπως η ευθύνη του χρήστη ενός δικτύου P2P και η ευθύνη διαμεσολαβητών όπως π.χ. οι πάροχοι διαδικτύου. Για τον σκοπό αυτό, στο πρώτο μέρος της εργασίας αναλύονται οι σχετικές πηγές δικαίου σε υπερεθνικό και εθνικό επίπεδο, με ιδιαίτερη έμφαση στο μέρος των συνταγματικών δικαιωμάτων που εμπλέκονται σε θεωρητικά ερωτήματα. Στην συνέχεια εξετάζονται σε ξεχωριστά κεφάλαια οι υπερσύνδεσμοι και τα δίκτυα P2P. Βασικό εργαλείο στην μελέτη των υπό εξέταση περιπτώσεων είναι η νομολογία του ΔΕΕ, η οποία παρότι δεν αναπτύσσει ισχύ νόμου τυπικά, ουσιαστικά είναι ο πλέον καθοριστικός παράγοντας για την διαμόρφωση της νομολογίας των κρατών-μελών και δη αυτήν της Ελλάδας. Παράλληλα, αναλύονται διάφορες προβληματικές της ανωτέρω νομολογίας, όπως αυτές έχουν διατυπωθεί από την θεωρία με εκτενή ευρωπαϊκή αρθρογραφία. Τέλος, απαραίτητο συμπλήρωμα αποτελεί η παρουσίαση επιλεγμένης σχετικής νομολογίας από αλλοδαπές έννομες τάξεις, οι οποίες σε σημαντικό βαθμό διαφοροποιούνται από το ΔΕΕ. Έτσι, η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να συμβάλει με μία ολόπλευρη (νομική, νομολογιακή και θεωρητική) προσέγγιση στα νέα προβλήματα που προκύπτουν με αφορμή την εξέταση των ανωτέρω ενεργειών.