Η σχολική φοίτηση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων: η περίπτωση των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων

Abstract

Η επιτυχής ενσωμάτωση των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων ορίζεται από ένα συνεχές μέτρων προστασίας και μέριμνας. Η διασφάλιση ασφαλών συνθηκών διαβίωσης, η προστασία της ψυχικής και σωματικής υγείας του παιδιού, η εκπαίδευση, τα θετικά ερεθίσματα και η ανάπτυξη δεξιοτήτων και ταλέντων αποτελούν καλές πρακτικές για την κοινωνική ένταξη των παιδιών στην εκάστοτε χώρα υποδοχής. Η παρούσα εργασία διερευνά τη σχέση των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων με την εκπαίδευση και τον όρο «ευαλωτότητα» που τείνει να προσδιορίζει τον πληθυσμό των ασυνόδευτων παιδιών. Μέσα από την ανάπτυξη ενός ερευνητικού σχεδιασμού θεμελιωμένης θεωρίας, προσπαθούμε να διερευνήσουμε πώς κατασκευάζεται κοινωνικά η ευαλωτότητα και ποια η επιρροή της στη σχολική ζωή των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων. Κατά την άποψή μας, η έννοια της ευαλωτότητας αποτελεί ένα σύνθετο εργαλείο αξιολόγησης των δυσκολιών, που τείνει να προσδιορίζει την ταυτότητα των ανηλίκων, λειτουργώντας ανασταλτικά στη διαδικασία της σχολειοποίησης και της κοινωνικής ένταξης.