Άυλα πάγια και ρευστότητα των επιχειρήσεων: μια σύγκριση μεταξύ περιόδων μη-κρίσης και κρίσης

Abstract

Η οικονομική κρίση του 2008 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής άλλαξε σημαντικά το παγκόσμιο εταιρικό περιβάλλον. Πολλές επιχειρήσεις τείνουν να διατηρούν υψηλότερο ποσοστό ταμειακών διαθέσιμων, ενώ το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα βασίζεται κατά κύριο λόγο στα άυλα περιουσιακά στοιχεία τους. Η διακράτηση μετρητών, με βάση τη σύγχρονη διεθνή οικονομική βιβλιογραφία εξετάζεται με διάφορες θεωρίες και εμπειρικά μοντέλα και αποδίδεται στα ιδιαίτερα εταιρικά χαρακτηριστικά της εκάστοτε επιχείρησης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αναλυτική μελέτη των άυλων περιουσιακών στοιχείων και ο συσχετισμός τους με την διακράτηση μετρητών στις αμερικανικές επιχειρήσεις, πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση. Το δείγμα που χρησιμοποιήθηκε αφορά, κατόπιν συγκεκριμένων κριτηρίων που τέθηκαν, σε 386 αμερικανικές εταιρίες, για τη χρονική περίοδο από το 1990 έως το 2019. Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν είναι σε ετησία βάση και η ανάλυση έγινε με την χρησιμοποίηση δεδομένα panel. Για την αξιολόγηση των ερευνητικών υποθέσεων, χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο σταθερών επιδράσεων, χρησιμοποιώντας ως εξαρτημένη μεταβλητή τα ταμειακά διαθέσιμα. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι τα άυλα περιουσιακά στοιχεία μιας επιχείρησης συνδέονται αρνητικά με τη διακράτηση μετρητών, ενώ ταυτόχρονα η οικονομική κρίση δείχνει να μην επηρεάζει το επίπεδο διαθέσιμων μετρητών των εταιριών, ευρήματα που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης.