dc.contributor.advisor | Δανιήλ, Γεώργιος | |
dc.contributor.author | Κουτσούμπα, Παρασκευή | |
dc.date.accessioned | 2021-04-14T03:38:45Z | |
dc.date.available | 2021-04-14T03:38:45Z | |
dc.date.issued | 2020 | |
dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/13389 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26267/unipi_dione/812 | |
dc.description.abstract | Η διαιτησία και η διαμεσολάβηση αποτελούν τις δύο βασικότερες και δημοφιλέστερες εναλλακτικές μορφές επίλυσης διαφορών, βασικό χαρακτηριστικό των οποίων αποτελεί η αναζήτηση ιδιωτικής λύσης για την αντιμετώπιση των αναφυόμενων διαφορών με την ανάμιξη ενός τρίτου, ανεξάρτητου και αμερόληπτου προσώπου. Και οι δύο αυτοί θεσμοί προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα στα διάδικα μέρη, καθιστώντας την προσφυγή σε αυτές τις μεθόδους πιο ελκυστική από την δικαστική επίλυση των διαφορών, η οποία τα τελευταία χρόνια, λόγω των σημαντικών προβλημάτων χρόνου και κόστους που αντιμετωπίζει, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Η παρούσα εργασία διερευνά, σε θεωρητικό επίπεδο, μέσα από την ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας τη συμβολή των δύο αυτών θεσμών στην απονομή δικαιοσύνης, αρχικώς σε ένα γενικότερο πλαίσιο και εν συνεχεία στο χώρο της ναυτιλίας. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι ενώ ο θεσμός της διαιτησίας έχει εδραιωθεί στη ναυτιλία ως εναλλακτική μέθοδος επίλυσης διαφορών, τα τελευταία χρόνια η διαμεσολάβηση αρχίζει να κερδίζει έδαφος στις ναυτιλιακές διαφορές, και αναμένεται να κερδίσει ακόμα περισσότερο μετά την εφαρμογή της Σύμβασης της Σιγκαπούρης. Η μελέτη αυτή απαρτίζεται από πέντε κεφάλαια, τα οποία θα παρουσιάσουν στον αναγνώστη τις έννοιες και τα κυριότερα χαρακτηριστικά των δύο αυτών θεσμών, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται στο χώρο της ναυτιλίας. | el |
dc.format.extent | 138 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.title | Διαιτησία και διαμεσολάβηση, ως εναλλακτική επίλυση διαφορών | el |
dc.type | Master Thesis | el |
dc.contributor.department | Σχολή Ναυτιλίας και Βιομηχανίας. Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών | el |
dc.description.abstractEN | Arbitration and mediation are the two main and most popular alternative forms of dispute resolution, the main feature of which is the search for a private solution to deal with emerging disputes with the involvement of a third party, an independent and impartial person. Both of these institutions offer significant advantages to the parties, making recourse to these methods more attractive than the judicial resolution of disputes, which in recent years, due to the significant time and cost problems it faces, has lost the confidence of the citizens. This paper explores, on a theoretical level, through the review of national and international literature the contribution of these two institutions to the administration of justice, first in a more general context and then in the field of shipping. The results show that while the institution of arbitration has established itself in shipping as an alternative method of dispute resolution, in recent years mediation is beginning to gain ground in maritime disputes and is expected to gain even more after the implementation of the Singapore Convention. This study consists of five chapters, which will present to the reader the meaning and main characteristics of these two institutions, focusing on how they are applied in the maritime sector. | el |
dc.contributor.master | Ναυτιλία | el |
dc.subject.keyword | Διαιτησία | el |
dc.subject.keyword | Διαμεσολάβηση | el |
dc.subject.keyword | Ναυτιλία | el |
dc.subject.keyword | Εναλλακτική επίλυση διαφορών | el |
dc.date.defense | 2021-03-19 | |