Η κερδοφορία των ευρωπαϊκών τραπεζών στην εποχή του ευρώ

Abstract

Το τραπεζικό σύστημα στην ευρωζώνη ειδικά μετά την κρίση του 2008 βρέθηκε στο επίκεντρο των κανονιστικών αρχών καθώς οι εξελίξεις σε αυτό αρχικά έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία αλλά παράλληλα λόγω της νομισματικής ένωσης επιδρούν σε όλες τις οικονομίες των κρατών-μελών. Η αύξηση της εποπτείας και των εποπτικών μηχανισμών κρίθηκε απαραίτητη, ενώ σταδιακά επήλθε και η τραπεζική ενοποίηση. Όσον αφορά την διάρθρωση του πιστωτικού συστήματος μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης υπάρχει μεγάλη ανομοιογένεια και βασικό χαρακτηριστικό των τελευταίων ετών είναι η αύξηση του βαθμού συγκέντρωσης και ο περιορισμός του κλάδου (σε καταστήματα, ανθρώπινο δυναμικό και τράπεζες). Στο εμπειρικό μέρος της εργασίας εξετάζεται η κερδοφορία των τραπεζών των χωρών της ευρωζώνης μετά την κρίση (και κατά τη διάρκεια για κάποιες χώρες) και συγκεκριμένα την περίοδο 2011-2018 καθώς και οι παράγοντες που την καθορίζουν. Μεταξύ των τραπεζών του δείγματος υπήρξαν μεγάλες αποκλίσεις τόσο στην κερδοφορία (που κατά μέσο όρο ήταν σε χαμηλά επίπεδα) όσο και στους υπόλοιπους δείκτες. Από την έρευνα διαπιστώνεται ότι η αύξηση της κεφαλαιακής αυτονομίας και η μεγαλύτερη επέκταση στην αγορά μιας τράπεζας από την συνολική ανάπτυξη του κλάδου δρουν ευεργετικά στα κέρδη των τραπεζών. Αντίθετα, η αύξηση των καταθέσεων, των λειτουργικών εξόδων και των προβλέψεων για ζημιές από δάνεια μειώνουν την απόδοση των κεφαλαίων.