Εμπειρική διερεύνηση του Five-Factor asset pricing model των Fama - French στο χρηματιστήριο της Μεγάλης Βρετανίας

Abstract

διττός στόχος της παρούσας διπλωματικής έγκειται στην εμπειρική διερεύνηση της ερμηνευτικής ισχύος του Υποδείγματος Πέντε Παραγόντων των Fama French στο Χρηματιστήριο της Μεγάλης Βρετανίας για την περίοδο Ιούλιος 2002 – Ιούνιος 2016 και αλλά στη διερεύνηση της επίδρασης της χρηματοοικονομική κρίση του 2008 στην εγκυρότητα του Υποδείγματος Πέντε Παραγόντων για την υπό εξέταση περίοδο. Στην παρούσα ερευνητική μελέτη εφαρμόστηκε με επιτυχία η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολούθησαν οι Fama και French στο Υπόδειγμα Αποτίμησης Πέντε Παραγόντων. Σε πρώτο στάδιο υπολογίστηκαν οι μέσες μηνιαίες σταθμισμένες αποδόσεις των χαρτοφυλακίων που προκύπτουν από τους διαφορετικούς συνδυασμούς των επιμέρους παραγόντων (μέγεθος, δείκτης λογιστικής προς χρηματιστηριακής αξίας, κερδοφορία και επενδύσεις). Στη συνέχεια κατασκευάστηκαν τα χαρτοφυλάκια μίμησης παραγόντων που χρησιμοποιήθηκαν ως ερμηνευτικές μεταβλητές σε παλινδρομήσεις χρονολογικών σειρών. To Υπόδειγμα Αποτίμησης Πέντε Παραγόντων στη Μεγάλη Βρετανία διαπιστώνεται συνολικά στατιστικά σημαντικό στην πλειοψηφία των οικονομετρικών ελέγχων της παρούσης έρευνας, ωστόσο η ερμηνευτική του ισχύ μειώνεται σημαντικά για την περίοδο μετά την κρίση (2008 - 2016). Επίσης, και στα δεκαοκτώ χαρτοφυλάκια η μεταβολή της στατιστικής σημαντικότητας του μοντέλου πριν και μετά την κρίση του 2008 είναι εντονότερη στα χαρτοφυλάκια μικρής κεφαλαιοποίησης σε σχέση με εκείνα μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Υπό το πρίσμα ότι το Υπόδειγμα Πέντε Παραγόντων δεν βασίζεται σε κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο, συγκρίνουμε τα εμπειρικά μας αποτελέσματα με εκείνα των πρόσφατων διεθνών εμπειρικών μελετών, τα οποία αποδεικνύουν ότι η κερδοφορία και οι επενδύσεις αποτιμούνται, και μαζί έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν την ερμηνευτική ισχύ του μοντέλου τριών παραγόντων. Εν κατακλείδι, συμπεραίνουμε ότι το Υπόδειγμα Αποτίμησης Πέντε Παραγόντων των Fama και French συλλαμβάνει μοτίβα κερδοφορίας και επενδύσεων μετοχικών αποδόσεων. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα περιθώριο για βελτίωση, καθώς το μοντέλο πέντε παραγόντων δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσει πλήρως τη διακύμανση των διαστρωματικών αποδόσεων των χαρτοφυλακίων. Το γεγονός μπορεί να οφείλεται στην ύπαρξη περισσότερων παραγόντων κινδύνου, όπως η ρευστότητα, ο κίνδυνος πτώχευσης ή η χρηματοδότηση, που πιθανόν να επιδρούν στη διαμόρφωση των αποδόσεων των περιουσιακών στοιχείων εντονότερα και δεν συμπεριλαμβάνεται στο υπό μελέτη υπόδειγμα.