Σχεδιασμός της επέκτασης του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής της Μήλου. Eκμετάλλευση του γεωθερμικού δυναμικού για κλιματισμό

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο σχεδιασμός της επέκτασης του αυτόνομου συστήματος ηλεκτροπαραγωγής της Μήλου, ο οποίος επιλύθηκε με χρήση του Πολυκριτηριακός Γραμμικός Προγραμματισμός (ΠΚΓΠ). Το πεδίο εφαρμογής του ΠΚΓΠ μπορεί να διευρυνθεί σημαντικά με διαχείριση ακεραίων μεταβλητών εκτός από συνεχών. Η μετατροπή ενός προβλήματος ΠΚΓΠ σε μικτό ακέραιο ΠΚΓΠ, προσφέρει τη δυνατότητα ενσωμάτωσης διακριτών μεγεθών (οικονομίες κλίμακας, λογικές συνθήκες, σταθερά κόστη κ.τ.λ.) (Mavrotas et al., 2008). Στο πρόβλημα μας ακέραιες μεταβλητές, θεωρήθηκαν οι μεταβλητές πρόσθετης εγκατεστημένης ισχύος ατμοστροβίλων και αεριοστρόβιλων, λόγω τεχνικών περιορισμών που δεν τους επιτρέπουν να λάβουν συνεχείς τιμές. Με γνώμονα την αειφορία το μοντέλο ενεργειακού σχεδιασμού που αναπτύχθηκε περιλαμβάνει τις εξής αντικειμενικές συναρτήσεις: ελαχιστοποίηση κόστους και μείωση των εκπομπών CO2. Επιπροσθέτως, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αβεβαιότητα που πηγάζει από την πρόβλεψη ζήτησης ηλεκτρικού φορτίου κατά τη διάρκεια του ορίζοντα σχεδιασμού, ενσωματώθηκαν στο μοντέλο μας ασαφείς παράμετροι. Η μέθοδος επίλυσης του συγκεκριμένου προβλήματος μετά την ενσωμάτωση αυτών των παραμέτρων γίνεται με την προσθήκη μιας τρίτης αντικειμενικής συνάρτησης, τη μεγιστοποίηση του βαθμού ικανοποίησης της αυξημένης ζήτησης. Έτσι καταλήγουμε σε μοντέλο τριών κριτηρίων. Ως μέθοδοι επίλυσης του μοντέλου επιλέχθηκαν μια μέθοδος παραγωγής που ονομάζεται επαυξημένη μέθοδος των περιορισμών (augmented e-constraint) και μια αλληλεπιδραστική μέθοδος, η μέθοδος σημείου αναφοράς (reference point). Στην πρώτη περίπτωση παράχθηκε ένα μεγάλος αριθμός ικανών λύσεων του προβλήματος και προκειμένου να διευκολυνθεί η επιλογή του αποφασίζοντα (DM) μεταξύ αυτών, χρησιμοποιήθηκε ακολούθως η μέθοδος αλληλεπιδραστικής διύλισης (interactive filtering method).