Ιστορικό ασφάλιστρο κινδύνου του ελληνικού χρηματιστηρίου

Abstract

Στην Ελλάδα τα χρηματιστήρια δεν έχουν τόσο μακρόχρονη ιστορία. Το Χρηματιστήριο Αθηνών ιδρύθηκε μόλις τον 19ο αιώνα. Μαζικά γνωστό και αγαπητό έγινε την δεκαετία του 1990, καθώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα άρχισε να απελευθερώνεται, μεγάλες τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και τα επιτόκια άρχισαν να πέφτουν στον δρόμο προς την ΟΝΕ. Μετοχοποιήσεις μεγάλων δημόσιων εταιρειών όπως ο ΟΤΕ και αρκετά αργότερα η ΔΕΗ, βοήθησαν στο να διαδοθεί η κατοχή μετοχών στους Έλληνες. Κατά το τέλος της δεκαετίας το χρηματιστήριο είχε περίπου 1,5 εκατομμύρια ενεργούς μετόχους οι οποίοι έψαχναν για πιο αποδοτικές επενδύσεις από τα πενιχρά επιτόκια καταθέσεων και τα ελάχιστα άλλα επενδυτικά εργαλεία. Η μεγάλη πτώση του χρηματιστηρίου από το 1999 μέχρι το 2003 ονομάστηκε Χρηματιστηριακό κραχ του 1999 και επηρέασε σχεδόν ολόκληρη την οικονομική πορεία της Ελλάδας. Ο αριθμός των ενεργών επενδυτών σε μετοχές σήμερα (Μάιος 2006) είναι σημαντικά χαμηλότερος, λόγω της πτώσης των τιμών και την συνακόλουθη μείωση του ενθουσιασμού. Αυτή η αρκετά μεγάλη πτώση ήταν παράλληλη με την πτώση τιμών στα περισσότερα δυτικά χρηματιστήρια που ακολούθησε την «φούσκα» των μετοχών υψηλής τεχνολογίας. Οι επενδυτές έχουν περισσότερες απαιτήσεις να ξέρουν τι υπεραξία αναμένουν από το χαρτοφυλάκιο της αγοράς πλέον του επιτοκίου μηδενικού κινδύνου. Το μέτρο αυτής της υπεραξίας που θα πρέπει να εκτιμηθεί με ακρίβεια είναι το market risk premium. Στην εργασία αυτή παραθέτεται η έννοια του risk premium, οι προτεινόμενοι τρόποι υπολογισμού του καθώς και οι αντιφάσεις αυτών. Γίνεται αναφορά σε οικονομολόγους και συγγραφείς για τα συμπεράσματα τους σχετικά με τα διαφορετικά risk premium που υπολογίζουν και τέλος παραθέτονται τα συμπεράσματα για το Ελληνικό Χρηματιστήριο.