Το ευρωπαϊκό δίκαιο τουρισμού με έμφαση στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα των επιβατών

Abstract

Από τον 19 ο αι., ο σύγχρονος τουρισμός αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο με μεγάλη επιρροή σε διάφορους τομείς όπως η οικονομία, η κοινωνία και το περιβάλλον. Ωστόσο η ανάπτυξη του δεν θα ήταν εφικτή χωρίς την παράλληλη ανάπτυξη και διεύρυνση του τομέα των μεταφορών. Ιδιαίτερα σημαντικό σημείο αποτελεί η προώθηση πολιτικών και νομοθετικών πράξεων με σκοπό τη χάραξη κατευθυντήριων γραμμών όχι μόνο για την ελεύθερη μεταφορά αγαθών αλλά και την ελεύθερη και ασφαλή μεταφορά των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιλαμβανόμενη τη σημασία της ύπαρξης μιας κοινής πολιτικής μεταφορών, αναφέρθηκε σε αυτή στα πλαίσια ξεχωριστού Τίτλου ήδη από τη Συνθήκη της Ρώμης. Τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν συμβάλει σημαντικά στη νομική ρύθμιση του τομέα των μεταφορών με τη προώθηση διάφορων πολιτικών και ψηφισμάτων τα οποία αφορούν σημεία όπως η επίτευξη μιας βιώσιμης κινητικότητας, η δημιουργία ενός ανταγωνιστικού και αποδοτικού συστήματος μεταφορών και η ανάπτυξη νέων υποδομών. Καθώς η ελεύθερη μετακίνηση των προσώπων εντός της Ένωσης αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ελευθερίες που η ίδια πρεσβεύει, τα αρμόδια θεσμικά όργανα έχουν θεσπίσει και συνεχίζουν να θεσπίζουν κανόνες και νόμους οι οποίοι στοχεύουν στην εξασφάλιση της ελεύθερης και ασφαλούς μετακίνησης των ευρωπαίων πολιτών τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ. Η παρούσα εργασία έρχεται να μελετήσει και να παρουσιάσει αυτή τη πτυχή της πολιτικής μεταφορών εστιάζοντας στους κανονισμούς που αφορούν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών που πραγματοποιούν τα ταξίδια τους χρησιμοποιώντας τα κοινοτικά εναέρια, οδικά, σιδηροδρομικά και θαλάσσια μέσα μεταφοράς.