Μακροχρόνιες ενεργειακές συμβάσεις και κανόνες ανταγωνισμού της Ε.Ε.
| dc.contributor.advisor | Φαραντούρης, Νικόλαος | |
| dc.contributor.author | Πραχάλη, Μερκουρία Λ. | |
| dc.date.accessioned | 2017-07-27T08:20:01Z | |
| dc.date.available | 2017-07-27T08:20:01Z | |
| dc.date.issued | 2015-11 | |
| dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/9848 | |
| dc.description.abstract | Η απελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας στην Ευρώπη δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Η πορεία προς τη δημιουργίας μιας ενεργειακής ένωσης σύμφωνα με τους ενωσιακούς κανόνες ανταγωνισμού έχει να αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια, όπως τον υψηλό βαθμό συγκέντρωσης που παρατηρείται στην ενεργειακή αγορά, τους συμμετέχοντες στην αγορά που ως επί το πλείστον τυγχάνουν καθετοποιημένες επιχειρήσεις και τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται στον ανταγωνισμό. Στην προσπάθεια της Ε.Ε. να διαμορφώσει ένα κοινό ευρωπαϊκό και εθνικό πλαίσιο για την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, η στάθμιση των συγκρουόμενων επιταγών και των επιχειρηματικών συμφερόντων υπήρξε αναπόφευκτη. Έτσι, η απελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη με την υιοθέτηση των τριών ενεργειακών πακέτων και την εφαρμογή των ενωσιακών κανόνων ανταγωνισμού, προσκρούει στη σύναψη των μακροχρόνιων ενεργειακών συμβάσεων, που παραδοσιακά χρησιμοποιήθηκαν στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας και ειδικότερα τόσο στις αγορές προηγούμενων σταδίων, όπου επικρατούσαν οι ιστορικοί πάροχοι που έθεταν εμπόδια στην είσοδο νέων παικτών, όσο και στις αγορές επόμενων σταδίων, όπου οι καταναλωτές δεν είχαν τη δυνατότητα να είναι ευέλικτοι ως προς την επιλογή του προμηθευτή. Ωστόσο, οι μακροχρόνιες ενεργειακές συμβάσεις έχουν συχνά αμφιλεγόμενες συνέπειες στον ανταγωνισμό, στις επενδύσεις και στα οφέλη των καταναλωτών, ενώ αποτέλεσαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην είσοδο νέων παικτών στην αγορά ενέργειας. Έτσι, το χαρτοφυλάκιο των μακροχρόνιων ενεργειακών συμβάσεων και ο έλεγχος της καταχρηστικότητας ή μη των διαλαμβανόμενων σε αυτές συμβατικών ρητρών δυνάμει των τριών ενεργειακών δεσμών αλλά και των θεμελιωδών διατάξεων των άρθρων 101 και 102 της ΣΛΕΕ, αποτέλεσαν προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις εθνικές αρχές ανταγωνισμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κατά καιρούς τοποθετηθεί επισημαίνοντας τις αυστηρές προϋποθέσεις υπό τις οποίες τίθεται η αξιολόγηση της νομιμότητας τέτοιων ρητρών σε κρίσιμες αποφάσεις που έχει εκδώσει, όπου και προέβη στην ανάλυση και ερμηνεία των διατάξεων περί ανταγωνισμού και στη συσχέτισή τους με την εν λόγω θεματική. Μία τέτοια απόφαση σταθμός αποτελεί η απόφαση Distrigas (2007), οι προκλήσεις όμως συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Κριτήρια για την εξέταση της συμβατότητας των εν λόγω συμβατικών ρητρών, κυρίως δε της ρήτρας “take or pay” (ΤοΡ), η οποία αναλύεται κατωτέρω και εγείρει νομικές προκλήσεις, με την απελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, αποτελούν μεταξύ άλλων, η διάρκεια των επίδικων συμβάσεων, η θέση του προμηθευτή στη σχετική αγορά και το συνολικό του μερίδιο σε συνδυασμό με τη δομή της σχετικής αγοράς (relevant market) κ.ο.κ. Σε κάθε περίπτωση, αν και οι επιπτώσεις της σύναψης μακροχρόνιων ενεργειακών συμβάσεων στον ανταγωνισμό στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας είναι αβέβαιες, εν τούτοις οι μακροχρόνιες ενεργειακές συμβάσεις εξυπηρετούν την ανάγκη του ενεργειακού εφοδιασμού και εκτός από τα αρνητικά στοιχεία τους επιφυλάσσουν και πολλαπλά οφέλη για τα συμβαλλόμενα μέρη και ιδίως για τους καταναλωτές. Όμως, παρά τον στόχο της δημιουργίας μιας ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέδειξε για αρκετό καιρό μια στάση «ανοχής» απέναντι στις συμβάσεις αυτές, μη υιοθετώντας κανένα αποφασιστικό μέτρο για τον περιορισμό τους. Ποιο είναι τελικά το αληθινό δίλημμα; | el |
| dc.format.extent | 66 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.subject | Ενεργειακή πολιτική -- Ευρωπαϊκή Ένωση | el |
| dc.title | Μακροχρόνιες ενεργειακές συμβάσεις και κανόνες ανταγωνισμού της Ε.Ε. | el |
| dc.type | Master Thesis | el |
| dc.contributor.department | Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών | el |
| dc.description.abstractEN | The liberalization of the energy market in Europe is not yet complete. The road towards the creation of an energy union in line with EU competition rules has to face many obstacles, including the high degree of concentration that is observed in the en-ergy market, the vertically integrated market players and the distortions that occur in competition. The balance of the conflicting requirements and business interests was inevitable during the effort of the EU to install a common European and national framework for the creation of a European energy market. As a result, the liberalization of the natural gas and electricity market, which is still in progress with the adoption of the three energy packages and the application of the EU competition policy, is opposed to long-term energy contracts, which tradition-ally has been used in the European energy market. More specifically these contracts ruled the upstream market, where the well-known concentrated energy providers ref-uged the access to the new players, as well as the downstream market, where the con-sumers did not have the flexibility to choose their provider. However, long-term energy contracts have often ambiguous effects on competi-tion, investments and consumer benefits and more often turn out to be an insurmount-able barrier to grant a Third Party Access to the energy market. As a result, the portfo-lio of the long-term energy contracts and the unfairness control of their clauses due to the three energy packages and the fundamental provisions of Articles 101 and 102 TFEU, constitute a priority for the European Commission and the national competi-tion authorities. The European Commission has occasionally defined the strict conditions under which the legal assessment of such clauses shall take place in critical decisions issued in law cases, where the Commission proceeded to the analysis and interpretation of the provisions on its competition policy and their relation to long-term energy con-tracts. One such decision concerns Distrigaz (2007), but challenges still exist today. Some of the criteria used for the legal assessment due to the liberalization of the ener-gy market of the existing in the long-term energy contracts clauses, and in particular the ToP clause, where the real challenge is, are, among others, the duration of the agreements, the position of the supplier in the relevant market and his total share com-bined with the structure of the relevant market (relevant market) etc .. In any case, although the implications of the long-term energy contracts to the EU competition policy are ambiguous, they still serve the need of energy supply and beside their negatives, also have multiple benefits for the contracting parties and espe-cially for the consumers. But despite the objective of the EU to create a competitive energy market, the European Commission showed for a long period of time tolerance towards such LTC agreements, by not adopting any decisive measures for their re-striction. What is the actual “antitrust” dilemma? | el |
| dc.contributor.master | Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές | el |
| dc.subject.keyword | Ενεργειακές συμβάσεις | el |
| dc.subject.keyword | Αγορά ενέργειας | el |
| dc.subject.keyword | Ενέργεια | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
Department Of International And European Studies
Εκτός από όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές