Ψηφιακή εγκληματολογία στο στρατιωτικό περιβάλλον

Abstract

Η στρατιωτική λειτουργία έχει εντάξει στους μηχανισμούς της τις τεχνολογίες της Πληροφορικής και του Διαδικτύου, για την κάλυψη των επιχειρησιακών και λειτουργικών της αναγκών. Η χρησιμοποίηση των μέσων αυτών, πέραν των πλεονεκτημάτων, καθιστά τις διακινούμενες πληροφορίες ευάλωτες σε απειλές ενάντια στην εμπιστευτικότητα, ακεραιότητα και διαθεσιμότητά τους. Στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια λεπτομερής περιγραφή των δυνατοτήτων Αντιμετώπισης Περιστατικών Ασφαλείας και Ψηφιακής Εγκληματολογίας που πρέπει να αναπτυχθούν στο στρατιωτικό περιβάλλον, ώστε να επιτευχθεί η άμεση αντιμετώπιση των περιστατικών ασφαλείας και η εξαγωγή αποδεικτικών στοιχείων για χρήση στις διαδικασίες απόδοσης ευθυνών. Αρχικά, αναφέρονται οι κανονιστικές διατάξεις οι οποίες εμπίπτουν στις έρευνες που περιλαμβάνουν ψηφιακά πειστήρια. Στη συνέχεια, προδιαγράφεται ένα ενιαίο μοντέλο διαδικασιών με αναλυτικές οδηγίες και ενέργειες για κάθε στάδιο. Επιπλέον, περιγράφονται οι απαιτήσεις σε προσωπικό, εξοπλισμό και υποδομές για την αποτελεσματική υλοποίηση των υπόψη δυνατοτήτων, πάντοτε υπό το πρίσμα της στρατιωτικής πραγματικότητας. Τέλος, παρατίθενται συμπεράσματα αναφορικά με την εφαρμογή του μοντέλου στο στρατιωτικό περιβάλλον και προτάσεις για περαιτέρω έρευνα.