Προμελέτη σκοπιμότητας για την ίδρυση μονάδας παραγωγής βιοβουτανόλης

Abstract

Στη παρούσα μελέτη εξετάζεται η σκοπιμότητα ίδρυσης μονάδας παραγωγής βιοβουτανόλης, ως πρόσθετο βενζίνης, από στελέχη σιτηρών και αραβόσιτου. Σκοπός της υπό εξέταση μονάδας είναι η ενεργειακή αξιοποίηση των υπολειμμάτων γεωργικών καλλιεργειών για την παραγωγή ενός εξελιγμένου βιοκαυσίμου 2ης γενιάς, ο κύκλος ζωής του οποίου θα μειώνει δραστικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όντας ταυτόχρονα αποσυνδεδεμένο από βρώσιμες πρώτες ύλες παραγωγής. Η επιλογή παραγωγής βιοβουτανόλης, ενός ανώτερου βιοκαυσίμου σε σχέση με την ευρέως χρησιμοποιούμενη βιοαιθανόλη, σε συνδυασμό με την χρήση λιγνοκυτταρινούχων στελεχών ως πρώτη ύλη καθιστούν την υπό εξέταση μονάδα καινοτόμο και πρωτοπόρο. Ταυτόχρονα εξετάζεται η εμπορική και ενεργειακή αξιοποίηση όλων των παραπροϊόντων της παραγωγικής διαδικασίας με σκοπό την επίτευξη οικονομικής βιωσιμότητας, ενεργειακής αυτονομίας αλλά και του κρίσιμου στόχου της προστασίας του περιβάλλοντος. Παράλληλα στην παρούσα μελέτη γίνεται χρηματοοικονομική αξιολόγηση τόσο της τεχνολογίας μετατροπής της βιομάζας σε βιοβουτανόλη όσο και της εκμετάλλευσης των γεωργικών υπολειμμάτων καλλιεργειών για την παραγωγή βιοκαυσίμου. Η επιλογή της βέλτιστης τεχνολογίας μετατροπής με σκοπό την μείωση του κόστους παραγωγής και αύξηση της ανταγωνιστικότητα, του τελικού προϊόντος αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την επίτευξη της οικονομικής βιωσιμότητας της μονάδας. Επίσης σημαντική μεταβλητή στην παραγωγή εξελιγμένων βιοκαυσίμων είναι η έγκαιρη και συνεπής τροφοδοσία της πρώτης ύλης, καθώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένο εφοδιαστικό δίκτυο για την συγκομιδή των στελεχών των σιτηρών μετά τη διαδικασία του θερισμού. Έτσι η οργάνωση του δικτύου με την είσοδο ενδιάμεσων εταιριών συλλογής των στελεχών κρίνεται απαραίτητη για την ανάπτυξη παρόμοιων μονάδων παραγωγής εξελιγμένων βιοκαυσίμων.