Συνέχεια και εξέλιξη της αεροπορικής στρατηγικής από τον 20ο στον 21ο αιώνα

Abstract

Θέμα της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η αεροπορική στρατηγική, ο πόλεμος στον αέρα, δηλαδή η επίθεση εναντίον του αντιπάλου από τον αέρα. Η αεροπορική στρατηγική μπορεί να θεωρηθεί ως το νεώτερο είδος στρατιωτικής στρατηγικής, μιας και εμφανίστηκε μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα. Παρόλο που και παλαιοτέρα είχε αρχίσει να εμφανίζεται κάποιο ενδιαφέρον σχετικά με το ενδεχόμενο να μεταφερθεί ο πόλεμος στον αέρα, εντούτοις λίγοι ήταν εκείνοι που ασχολήθηκαν σοβαρά με τον αεροπορικό πόλεμο. Από τον 20ο αιώνα ωστόσο και εξής, το τοπίο αρχίζει να αλλάζει και πλέον πολλοί είναι εκείνοι που αρχίζουν να μιλούν και να δίνουν έμφαση στις ικανότητες των αεροπλάνων στην κατανίκηση του εχθρού. Βασικός στόχος αυτής της εργασίας είναι η μελέτη της εξέλιξης της αεροπορικής στρατηγικής από τις αρχές του 20ου αιώνα έως σήμερα. Αρχικά, θα δοθεί έμφαση στην μελέτη του ιστορικού και θεωρητικού υπόβαθρού της, καθώς τόσο η ιστορία όσο και οι θεωρίες που διαμορφώθηκαν γύρω από το ποιά είναι η καλύτερη χρήση του αεροπορικού όπλου, θα αποτελέσουν σημαντικά στοιχεία στην προσπάθεια κατανόησης της εξέλιξης της αεροπορικής στρατηγικής διαμέσου του 20ου και του 21ου αιώνα. Θα αναλυθούν επίσης, τρεις περιπτώσεις εφαρμογής της αεροπορικής στρατηγικής, δηλαδή, θα καταδειχθεί πώς χρησιμοποιήθηκε η αεροπορική στρατηγική σε τρεις διαφορετικές συγκρούσεις. Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης από την Μεγάλη Βρετανία και τις Η.Π.Α. στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο αεροπορικός πόλεμος του Ισραήλ στον Πόλεμο των Έξι Ημερών και η αεροπορική στρατηγική που εφάρμοσαν οι Η.Π.Α. και οι Σύμμαχοί τους στον Πόλεμο του Κόλπου θα οδηγήσουν, μέσα από την σύγκριση και την εξαγωγή συμπερασμάτων, στο να καταδειχθεί ο βασικός στόχος αυτής της εργασίας. Ακόμα, θα δοθεί έμφαση στην μελέτη των μη επανδρωμένων αεροπλάνων, των οποίων η εμφάνιση μπορεί να έγινε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο, αναμφισβήτητα, θα αποτελέσουν το μέλλον της αεροπορικής στρατηγικής. Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραπάνω μελέτες, θα εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την αεροπορική στρατηγική και την εξέλιξη της από ένα αρχικά, αδιάφορο όπλο στις συγκρούσεις των κρατών σε κυρίαρχο είδος τελικά, στρατιωτικής στρατηγικής από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και εξής.