Από την αποτελεσματικότητα των αγορών στη συμπεριφορική χρηματοοικονομική

Abstract

Για τρεις δεκαετίες περίπου η Χρηματοοικονομική Θεωρία εκφραζόταν μέσα από τις αρχές της Παραδοσιακής Χρηματοοικονομικής (Standard Finance), βασικά στοιχεία της οποίας αποτελούν πως οι επενδυτές ενεργούν και λαμβάνουν αποφάσεις με ορθολογικό τρόπο, ενσωματώνουν τη διαθέσιμη πληροφόρηση τάχιστα και ανέξοδα και η επίτευξη υπέρμετρα υψηλών αποδόσεων από το μέσο όρο θεωρείται αδύνατη χωρίς την ανάληψη ανάλογων κινδύνων. Στη συνέχεια παρουσιάστηκε μία νέα θεώρηση της Χρηματοοικονομικής η οποία λαμβάνει υπόψη τα σφάλματα, τις αδυναμίες και τα πάθη των επενδυτών. Οι επενδυτές, πλέον, δεν θεωρούνται «ορθολογικοί» άνθρωποι αλλά «κανονικοί». H νέα αυτή θεωρία φέρει τον τίτλο της Συμπεριφορικής Χρηματοοικονομικής (Behavioral Finance). Η Συμπεριφορική Χρηματοοικονομική ενσωματώνει ευρήματα από άλλες επιστήμες όπως η Ψυχολογία και η Κοινωνιολογία και έρχεται να εξηγήσει τις ατέλειες της Παραδοσιακής Χρηματοοικονομικής και συγκεκριμένα της Θεωρίας της Αποτελεσματικότητας των Αγορών (Efficient Market Hypothesis). Αποτελεί μία περισσότερο ρεαλιστική αποτίμηση της οικονομικής συμπεριφοράς συγκρινόμενη με το μοντέλο του Homo Economicus και για αυτό το λόγο οδηγεί σε ένα χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο και σε μικρότερη ευημερία. Στόχος της δεν είναι να ακυρώσει αλλά να συμβάλλει στην κατανόηση των αποφάσεων των επενδυτών αλλά και οικονομικών γεγονότων τα οποία δεν κατέστη δυνατό να ερμηνευθούν από την αποτελεσματικότητα των αγορών όπως είναι οι χρηματοοικονομικές κρίσεις και οι κερδοσκοπικές φούσκες. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να παρουσιάσει μία κριτική σύγκριση και αξιολόγηση των δύο οπτικών θεωρήσεων της Χρηματοοικονομικής ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η συνεισφορά των δύο αυτών προσεγγίσεων στην ερμηνεία των επενδυτικών αποφάσεων και των χρηματοοικονομικών κρίσεων αλλά και να παρουσιαστούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα καθεμιάς θεώρησης.