Μελέτη για τη εργασιακή ικανοποίηση του προσωπικού στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ».

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο τον εντοπισμό και τη διερεύνηση του βαθμού της συνολικής εργασιακής ικανοποίησης του ιατρικού, νοσηλευτικού, παραϊατρικού, διοικητικού, τεχνικού και λοιπού προσωπικού στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας» λαμβάνοντας υπόψη τις θεωρίες υποκίνησης και συμπεριφοράς αλλά και δημοσιευμένες έρευνες. Επιχειρεί να καταγράψει τόσο εκείνους τους παράγοντες τους οποίους οι εργαζόμενοι θεωρούν περισσότερο ή λιγότερο σημαντικούς κατά την εκτέλεση και αποτίμηση του έργου τους όσο και τις παραμέτρους που συμβάλλουν θετικά ή αρνητικά στη διαμόρφωση της ικανοποίησης από την εργασία και τη βελτίωση των εργασιακών συνθηκών. Ως εργασιακή ικανοποίηση ορίζεται η ευχάριστη συναισθηματική κατάσταση στην οποία περιέχεται ο εργαζόμενος όταν πραγματοποιούνται οι στόχοι, οι αξίες και τα ιδανικά του μέσα από το περιβάλλον, το οποίο εργάζεται. Η εν λόγω έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα Ιουνίου – Ιουλίου 2011. Το δείγμα αποτέλεσαν 143 εργαζόμενοι της Ιατρικής, Νοσηλευτικής, Διοικητικής και της Τεχνικής υπηρεσίας του Νοσοκομείου με τη μέθοδο της τυχαίας δειγματοληψίας. Το ερευνητικό εργαλείο, που χρησιμοποιήθηκε για την επίτευξη του σκοπού της έρευνας, ήταν ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από ερωτήσεις κλειστού και ανοιχτού τύπου. Οι συμμετέχοντες καλούνταν να απαντήσουν, εκτός από τις ερωτήσεις που περιελάμβανε τα δημογραφικά τους στοιχεία, σε μία ποιοτική κλίμακα τύπου Likert εκφράζοντας το μέγεθος συμφωνίας ή διαφωνίας ανάλογα με την ερώτηση (1= συμφωνώ απόλυτα, 2=συμφωνώ, 3=ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ, 4=διαφωνώ και 5=διαφωνώ απόλυτα). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι διαχειρίζονται επιτυχώς αγχωτικές εργασιακές καταστάσεις, αναλαμβάνουν ευθύνες και πρωτοβουλίες στον εργασιακό τους χώρο παρόλο που εμφανίζονται να έχουν σύνθετη και ποικίλη απασχόληση. Συμφωνούν ότι η γραφειοκρατία εμποδίζει την άμεση και απρόσκοπτη άσκηση των καθηκόντων τους ενισχύοντας τις συγκρούσεις και τους διαπληκτισμούς με τους υπαλλήλους άλλων τμημάτων. Θεωρούν ότι δεν υπάρχει αξιοκρατία ή δικαιοσύνη κατά τη βαθμολογική εξέλιξη και προαγωγή τους ούτε ότι η υλικοτεχνική υποδομή που τους παρέχεται για να ασκήσουν τα καθήκοντά τους είναι επαρκής. Δεν είναι ικανοποιημένοι από τις οικονομικές τους απολαβές και δεν έχουν δυνατότητες επαγγελματικής εκπαίδευσης ή συνεχούς επιμόρφωσης. Όσον αφορά τη γενική ικανοποίηση που αποκομίζουν από την εργασία τους δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα αν είναι ικανοποιημένοι ή δυσαρεστημένοι ή αν το Νοσοκομείο είναι ο χώρος που πάντα ήθελαν να εργαστούν. Επιπλέον δεν ξέρουν αν η πλειοψηφία των στόχων τους έχουν εκπληρωθεί ή αν θα προέτρεπαν και άλλους να ακολουθήσουν το επάγγελμά τους. Τέλος, ο σημαντικότερος παράγοντας πρόκλησης εργασιακής ικανοποίησης είναι ο “μισθός” και ο τελευταίος είναι ο παράγοντας “προαγωγή”.