Bank non-interest income and competition. What goes first?

Abstract

Ο τραπεζικός κλάδος υπήρξε ίσως ένας από τους πιο ραγδαία αναπτυσσόμενους κλάδους της παγκόσμιας οικονομίας και πέρασε από αρκετά στάδια, μέχρι να φτάσει στην μορφή την οποία έχει σήμερα. Τη δεκαετία του ‘70 ήταν αυστηρά θεσμοθετημένος, αποκλείοντας την ύπαρξη ανταγωνισμού μεταξύ τραπεζών, ασφαλιστικών και επενδυτικών εταιριών. Ωστόσο η σταδιακή απελευθέρωση της τραπεζικής αγοράς, η εξέλιξη της τεχνολογίας, η εισαγωγή της αγοράς αμοιβαίων κεφαλαίων και παραγώγων, η συμβολή του Internet στην απλοποίηση των τραπεζικών συναλλαγών και η διεθνοποίηση των τραπεζικών ιδρυμάτων, άλλαξαν οριστικά το τοπίο στον τραπεζικό χώρο. Αυξήθηκε ο τραπεζικός ανταγωνισμός και δόθηκε η ευκαιρία στις τράπεζες να αναπτύξουν μη παραδοσιακές εργασίες και να αυξήσουν το εισόδημά τους παράγοντας μη επιτοκιακό εισόδημα. Στο κυρίως μέρος της παρούσας εργασίας καλούμαστε να εξετάσουμε αν αυτή η στροφή των τραπεζών σε δραστηριότητες που παράγουν προμήθειες, έσοδα συναλλαγών και γενικότερα σε πηγές μη επιτοκιακού εισοδήματος, έχει οδηγήσει σε αντίστοιχη βελτίωση των αποτελεσμάτων τους. Με τη βοήθεια της εμπειρικής ανάλυσης θα αποδείξουμε ότι: «Η αύξηση του ανταγωνισμού στον τραπεζικό κλάδο δεν οδηγεί στην αύξηση της παραγωγής μη επιτοκιακού εισοδήματος και ότι η στροφή των τραπεζών σε μη παραδοσιακές πηγές εισοδήματος δεν ενισχύουν ακόμη περισσότερο τον μεταξύ τους ανταγωνισμό».