Η υπηρεσία διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού σε ναυτιλιακές και παρα-ναυτιλιακές επιχειρήσεις και οργανισμούς

Abstract

Όπως οι επιχειρήσεις του εικοστού αιώνα διαπίστωσαν ότι για να επιτύχουν πρέπει να τοποθετήσουν στο κέντρο του ενδιαφέροντός τους και της στρατηγικής τους την εξυπηρέτηση του πελάτη και την αξία για τον μέτοχο, πράγματα για τα οποία μπορούσε να αδιαφορεί μια επιχειρηματική μονάδα του αμέσως προηγούμενου αιώνα, έτσι η σύγχρονη επιχείρηση συνειδητοποιεί ότι στις πετυχημένες πρακτικές του δεκάτου ενάτου και εικοστού αιώνα πρέπει να προσθέσει το ανάλογο ειδικό βάρος και στη διαχείριση των ανθρώπινων πόρων της. Μάλιστα, μελέτες έχουν δείξει ότι ακόμα και σε περιόδους επιβράδυνσης της οικονομικής ανάπτυξης και κατ’ επέκταση μείωσης της πίεσης στην αγορά εργασίας, δεν μειώνεται σχεδόν καθόλου ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων για την εξασφάλιση πλεονεκτήματος μέσω της προσέλκυσης και απόκτησης των ικανότερων εργαζομένων. Ο ανταγωνισμός αυτός λαμβάνει χώρα πλέον όχι μόνο σε επίπεδο ανωτάτων στελεχών, αλλά σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, από τον διευθυντή ως τον τελευταίο εργάτη. Ωστόσο, αν και η αναγκαιότητα ύπαρξης διοίκησης ανθρώπινων πόρων έχει κατανοηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις σύγχρονες επιχειρήσεις, δεν βρίσκει αντίκρισμα σε πρακτική εφαρμογή – κυρίως στην ελληνική πραγματικότητα- λόγω των μεγάλων δυσκολιών στη μέτρηση της πραγματικής συνεισφοράς των λεγόμενων «άυλων στοιχείων», όπως είναι η αποτελεσματική διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.