dc.contributor.author | Καλογιάννη, Παρασκευούλα Δ. | |
dc.date.accessioned | 2012-01-18T16:37:31Z | |
dc.date.available | 2012-01-18T16:37:31Z | |
dc.date.issued | 2012-01-18T16:37:31Z | |
dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/4467 | |
dc.description.abstract | Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat αλλά και εθνικών στατιστικών υπηρεσιών, περίπου το 17,2% του πληθυσμού της Ευρώπης των 27 είναι ηλικίας άνω των 65 ετών. Ο γηράσκων πληθυσμός θα συνεχίσει να αυξάνεται και προβλέπεται ότι θα φτάσει σε επίπεδα που δεν έχει γνωρίσει έως σήμερα η ανθρωπότητα. Το γεγονός αυτό αποτελεί σημαντικό πρόβλημα αναφορικά με τις δυνατότητες των κοινωνιών και των χωρών να χρηματοδοτήσουν την καταβολή συντάξεων αλλά και με την εύρεση χρηματικών πόρων για την κατάληψη των δαπανών του συστήματος υγείας. Ταυτόχρονα, στην παρούσα μελέτη γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το γενικότερο επίπεδο υγείας των Ευρωπαίων είναι σχετικά καλό, με το μεγαλύτερο ποσοστό των ηλικιωμένων άνω των 50 ετών και τουλάχιστον έως τα 80 να μπορούν να ζουν εύπορα αλλά και σχετικά ποιοτικά. Τα δεδομένα αυτά μπορούν να τεκμηριώσουν μία πιθανή αλλαγή στην πολιτική των ευρωπαϊκών χωρών με σκοπό την ένταξη μεγάλου μέρους των ηλικιωμένων στο ενεργό δυναμικό των χωρών ώστε να μην αποτελούν παθητικό μέρος του πληθυσμού, όταν κάτι τέτοιο δεν κρίνεται απαραίτητο. Παράλληλα, αποδεικνύεται ότι το επίπεδο υγείας και ευζωίας των ηλικιωμένων μπορεί ναι μεν να επηρεάζεται από διάφορους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες (ηλικία, εκπαίδευση, χώρα, κτλ.) αλλά δεν μπορεί να εξηγηθεί από μέρος αυτών των παραγόντων. Η πληθώρα των παραγόντων αλλά και η πολυπλοκότητα μέτρησης πολλών καθιστά δύσκολη τη δημιουργία και αποδοχή μίας γραμμικής σχέσης. | |
dc.language.iso | el | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.subject | Στατιστική ανάλυση | |
dc.subject | Ηλικιωμένοι -- Κοινωνικές συνθήκες | |
dc.subject | Ηλικιωμένοι -- Υγεία και υγιεινή -- Ελλάδα | |
dc.subject | Υγεία -- Ελλάδα -- Στατιστική | |
dc.subject | Ηλικιωμένοι -- Κοινωνικές συνθήκες -- Ευρωπαϊκή Ένωση | |
dc.subject | Υγεία -- Ευρωπαϊκή Ένωση -- Στατιστική | |
dc.title | Διερεύνηση των συσχετίσεων μεταξύ υγείας, χρήσης φαρμάκων και κοινωνικοοικονομικών δεικτών σε ηλικιωμένους, στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης | |
dc.type | Master Thesis | |
europeana.isShownAt | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/4467 | |
europeana.type | IMAGE | |
dc.identifier.call | 368.0021 ΚΑΛ | |
dc.description.abstractEN | According to research data (source: Eurostat and other state survey services) almost 17,2 % of total European Union’s population is over 65 years of age. It is calculated that the amount of ageing population will continue to grow and will reach levels that were previously not known to humanity. This fact could represent a major problem regarding future pension funding of European societies, as well as a grim possibility about the wealth or even the survival of health care systems around Europe. At the same time, the current study makes clear that the average health status of Europeans is relatively good, given the fact a large part of the 50 – 80 year olds members of each country’s population is living wealthy and enjoying respectable quality standards. These figures could imply that a change is required as far as certain European countries’ political decisions are made, decisions concerning a probable social state shift of a big percentage of the ageing population, from pensioners into active, productive members of the production scheme – if such thing is judged to be acceptable. Moreover, the current study shows that the health and the wealth of ageing population could on the one hand be affected by a number of socioeconomic factors (age, education, country, etc.) but on the other hand it seems contradictory, if one considers solely some of these factors. The immensity of factors and the complexity of producing surveys that measure these factors’ importance creates difficulties in the formation and the approval of a linear relation. | |