Η θεσμική οργάνωση της εποπτείας των χρηματοοικονομικών αγορών

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση και η ανάλυση των εναλλακτικών μοντέλων θεσμικής οργάνωσης της εποπτείας των χρηματοοικονομικών αγορών σε εθνικό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα αναλύονται το παραδοσιακό μοντέλο της εποπτείας ανά κλάδο δραστηριοποίησης των εποπτευόμενων ιδρυμάτων – institutional model -, το μοντέλο εποπτείας των επιμέρους «λειτουργιών» των εποπτευόμενων ιδρυμάτων – functional model -, το μοντέλο εποπτείας βάσει των αντικειμενικών κανονιστικών στόχων των εποπτικών αρχών – model by objectives – και τέλος το ενοποιημένο εποπτικό μοντέλο – unified / integrated model - . Η ανάλυση περιλαμβάνει την περιγραφή της οργανωτικής δομής και του τρόπου λειτουργίας του κάθε εποπτικού μοντέλου. Επιπλέον παρατίθενται για κάθε εποπτικό μοντέλο τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που προκύπτουν σε περίπτωση υιοθέτησής του και τα οποία πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη η κάθε χώρα προτού αποφασίσει για το συγκεκριμένο μοντέλο που θα ακολουθήσει. Σε περίπτωση επιλογής της ενοποιημένης άσκησης της εποπτείας, ιδιαίτερη σημασία και προσοχή θα πρέπει να δοθεί στο «μονοπάτι» που οδηγεί προς την ενοποίηση, ή διαφορετικά στη διαδικασία σχεδιασμού και οργάνωσης της μετάβασης στο νέο εποπτικό μοντέλο. Ακολουθεί ανάλυση του ρόλου της Κεντρικής Τράπεζας στο ευρύτερο πλαίσιο της ενοποιημένης εποπτείας. Τέλος διερευνάται η δυνατότητα εφαρμογής της ενοποιημένης προσέγγισης και στις μεταβατικές ή αναπτυσσόμενες οικονομίες. Εν συνεχεία για την άσκηση αποτελεσματικής εποπτείας των χρηματοοικονομικών αγορών δεν επαρκεί η επιλογή του κατάλληλου για την κάθε χώρα εποπτικού μοντέλου. Η κάθε οικονομία οφείλει να λάβει μέριμνα, ώστε να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις ανεξαρτήτως εποπτικής δομής.