Ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους

Abstract

Στη βάση ενός εκτενούς αναλυτικού πλαισίου που προτείνει η βιβλιογραφία, αναλύεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μέσα από τη μελέτη των δύο βασικών δεικτών Debt-to-GDP και GFN-to-GDP. Προς το σκοπό αυτό, διεξάγεται μια άσκηση προσομοίωσης δημιουργώντας 13 εναλλακτικά σενάρια, προκειμένου να εξεταστεί η επίδραση των προσδιοριστικών μεταβλητών στην εξέλιξη του χρέους. Παρότι η έρευνα αναδεικνύει τη σημαντικότητα των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, το ύψος και η έντασή τους θα πρέπει να εξετάζονται σε συνάρτηση με τις μεταβολές του πολλαπλασιαστή, του επιτοκίου, και του ρυθμού ανάπτυξης. Συγκεκριμένα, η αύξηση της τιμής του πολλαπλασιαστή τείνει να επιδρά αρνητικά στην παραγωγή, με αποτέλεσμα να αναχαιτίζονται τα επιδιωκόμενα πρωτογενή πλεονάσματα. Παρομοίως, τυχόν αρνητικές μεταβολές του επιτοκίου δείχνουν να επιδεινώνουν αισθητά το λόγο του χρέους και σε περιπτώσεις μακροχρόνιων ανισορροπιών υπερισχύουν ακόμη και των υψηλών πλεονασμάτων. Σε ό,τι αφορά τις μεταβολές στο ρυθμό ανάπτυξης, πέρα από τη δυσμενή επιρροή στο λόγο του χρέους, φαίνεται να επηρεάζουν σημαντικά και τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες, αισθητά περισσότερο από την αντίστοιχη επίδραση του επιτοκίου. Επεκτείνοντας την ανάλυση, εξετάζουμε την πορεία των δύο δεικτών στην περίπτωση ελάφρυνσης του χρέους, όπου διαπιστώνουμε ότι ο λόγος του χρέους είναι εξαιρετικά ευαίσθητος σε εφάπαξ απομειώσεις της ονομαστικής αξίας αυτού απ’ ότι σε άλλα μέτρα αναδιάρθρωσης, σε αντίθεση με τον δείκτη των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών όπου η θετική επίδραση κινείται στα ίδια επίπεδα ανεξαρτήτως του τρόπου ελάφρυνσης.