Οι διαπραγματεύσεις για τη διατλαντική εταιρική σχέση εμπορίου και επενδύσεων (TTIP) και η σύνδεση με το Brexit

Abstract

Η μελέτη της διασύνδεσης μεταξύ του σχεδίου της TTIP και της εξόδου του Ην. Βασιλείου (του λεγόμενου Brexit), επιλέχθηκε, επειδή το Ην. Βασίλειο. αποτελεί κύριο εκφραστή της προσπάθειας καθοδήγησης της πορείας των διαπραγματεύσεων για την εγκαθίδρυση της TTIP, καθώς και των εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία, κυρίως λόγω της άρρηκτης σύνδεσής του, με την αγορά των ΗΠΑ και των όμοιων προτύπων για την οργάνωση των διεθνών και ευρω-ατλαντικών σχέσεων. Παράλληλα, η υφιστάμενη σχέση της με την ΕΕ, καθώς και η ισχυρή διαπραγματευτική του θέση, αποτελούν σημεία, που όχι μόνο θα διαμορφώσουν τη μετέπειτα σχέση του με την υπόλοιπη ΕΕ, αλλά θα καταδείξουν τις αντοχές τις Ένωσης, την εξάρτησή της από το γερμανικό πρότυπο και, εν τέλει, επηρεάζουν τον τρόπο που, η ίδια η ΕΕ, επιχειρεί να διαμορφώσει την TTIP. Εν κατακλείδι, η συγκεκριμένη εργασία θα εστιάσει στην ποιοτική ανάλυση των δεδομένων της επικείμενης συμφωνίας, μέσα από την αποσαφήνιση της σημασίας των άρθρων της, με παράλληλη ταξινόμηση των δεδομένων που προκύπτουν από την επισκόπηση της ψηφοφορίας για το Brexit και την πορεία των οικονομικών στοιχείων, τόσο της Βρετανίας, όσο και των λοιπών πόλων της συμφωνίας (ΗΠΑ, ΕΕ – Γερμανίας). Το κεντρικό ερευνητικό ερώτημα, που θα επιχειρηθεί να απαντηθεί, συνίσταται στην ύπαρξη ουσιώδους σύνδεσης, μεταξύ των διαπραγματεύσεων για την TTIP και το δημοψήφισμα για έξοδο του Ην. Βασιλείου, από την ΕΕ. Για το σκοπό αυτό συστήνονται δύο παραδοχές, ενδεχομένως αυθαίρετες, οι οποίες κατόπιν δεύτερης σκέψης, δύναται να στοιχειοθετηθούν στο σώμα της μελέτης αυτής. Η πρώτη, αφορά την ύπαρξη των δύο πόλων της συμφωνίας, εκ των οποίων ο ένας περιλαμβάνει την Βρετανία και τις ΗΠΑ και ο έτερος την Γερμανία και τη Γαλλία, ως «γνήσιους» εκπροσώπους της ΕΕ. Οι παραπάνω πόλοι δεν διαθέτουν μόνο, έως ένα βαθμό, αντίρροπες ιδεολογικές βάσεις (σε οικονομικό, πολιτικό και πλήθος άλλων επιπέδων), αλλά, παράλληλα, έχοντας ενσωματώσει τις βάσεις αυτές στα οικονομικο-εμπορικά τους μοντέλα, έχουν αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας τους, ώστε να δύναται να λεχθεί ότι υπάρχουν και διακριτές διαφοροποιήσεις συμφερόντων. Η δεύτερη παραδοχή διατυπώνεται στη βάση της συμφωνίας για την TTIP και το λόγο για τον οποίο αυτή επιχειρείται. Σύμφωνα με την παραδοχή αυτή, η επίτευξη της συμφωνίας θα έρθει ως απάντηση στην τελμάτωση του κύματος της οικονομίας, σε μακρο επίπεδο, επιχειρώντας την επανεκκίνηση της περιόδου ανάπτυξης στον ευρω-ατλαντικό χώρο.